Eksternalizacja to jeden ze sposobów radzenia sobie z trudnościami.
Eksternalizatorzy są ekspresyjni i wybuchowi. Podejmują impulsywne działania, aby oderwać się od bieżących problemów.
Wyładowują swój stres na zewnątrz od razu, gdy tylko zaczynają go odczuwać. Są przekonani, że ktoś inny powinien rozwiązać ich problemy, szukają rozwiązań poza sobą.
W zachowaniu przypominają choleryków. Różni ich jednak przyczyna.
Gdy eksternalizatorzy muszą się zmierzyć z konsekwencjami własnej impulsywności, zwykle stosują mechanizm zaprzeczenia, aby pozbyć się poczucia wstydu, zamiast się zastanowić, czy i w jaki sposób powinni się zmienić. Nie mają naturalnych predyspozycji do refleksji i pracy nad sobą.
Aby uniknąć silnej nienawiści do samych siebie, pozbywają się uczucia wstydu, oskarżając innych i wynajdując wymówki.
Jeśli przejawiana we wczesnym okresie życia skłonność do radzenia sobie poprzez eksternalizację nie zostanie pohamowana, prowadzi często do niedojrzałości emocjonalnej.
Większość niedojrzałych emocjonalnie rodziców radzi sobie, stosując mechanizm eksternalizacji. Ponieważ eksternalizatorzy zawsze szukają źródła poprawy samopoczucia na zewnątrz, nie pracują nad wykształceniem lepszej samokontroli.
Jeśli jesteś eksternalizatorem albo jeśli Twoi rodzice stosowali wobec Ciebie taki sposób postępowania i masz z tym kłopot to zapraszam na szczegółową analizę do Klinika Zdrowego Rozsądku